Dawno, dawno temu… latem 1999 roku po kilku miesiącach rozmów Roswithy Köhlert i Klausa Müllera ze Stanisławem Czechem i Barbarą Magdoń została podpisana umowa o współpracy pomiędzy I Liceum Ogólnokształcącym im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie i Gesamtschule Reichshof w Eckenhagen. Dokument ten sygnowali również Starosta Łańcucki Adam Krzysztoń i Burmistrz Gminy Reichshof Josef Welter. Obie strony chciały rozwijać polsko-niemiecki program partnerski polegający na wymianie uczniów, realizacji wspólnych projektów, poznawaniu historii, kultury i życia codziennego sąsiedzkich krajów. Koordynatorem ze strony naszej szkoły została Ludmiła Smęt-Dudziak, następnie Urszula Mach. Koordynatorzy niemieccy to kolejno Norbert Grümme, Kerstin Krug i Lucyna Thape. Zamierzony plan udało się owocnie zrealizować i w tym roku mija już 20. rocznica polsko-niemieckiej współpracy obu szkół.
Z tej okazji w dniach 4-6 października 2019 r. w Warszawie miała miejsce jubileuszowa konferencja. Wzięli w niej udział wszyscy dyrektorzy, którzy w ciągu tych lat wspierali wymianę, koordynatorzy projektów oraz inni nauczyciele ściśle związani z wymianą polsko-niemiecką. Oprócz przedstawicieli szkół uczestnikami spotkania byli również: Sekretarz Powiatu Łańcuckiego Robert Kochman i Piotr Kwiatkowski reprezentujący Polsko-Niemiecką Współpracę Młodzieży – międzyrządową organizację, która od początku finansowo i merytorycznie wspiera nasze partnerstwo. Do zebranych dołączył też jeden z uczestników wymiany, nasz absolwent, a obecnie student Uniwersytetu Warszawskiego, Radek Łyko. Podzielił się wrażeniami z udziału w projekcie, zaznaczając ich wpływ na swoje dalsze decyzje, wybory i rozwój.
Jako prezent „urodzinowy” nasza szkoła otrzymała od nauczycieli niemieckich drzewko jabłoni symbolizujące naturalny i ciągły rozwój wzajemnych relacji. Anne Halfar, dyrektor Gesamtschule Reichshof, wręczając dyrektorowi Robertowi Szurze podarunek, porównała rozwój współpracy polsko-niemieckiej do nasion i zbiorów, podkreślając w ten sposób wspólny cel, dzięki któremu nieznajomi stali się sobie bliscy (jabłoń jest już posadzona na dobrym miejscu). Goście z Eckenhagen zabrali ze sobą serce z dwoma aniołami jako symbol osobistego zaangażowania i niezwykłych więzi między szkołami. Polski prezent został opatrzony inskrypcją: „Nie rzeczywistość sama, ale serce, z jakim ku niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i kolory…”. Ta myśl naszego patrona Henryka Sienkiewicza oddaje charakter relacji i wyjaśnia podstawę powodzenia tej długoletniej współpracy.
Dwadzieścia lat to mnóstwo wspomnień, setki zdjęć i refleksja nad tym, że niezwykła nasza więź trwa już tyle lat. Zrealizowano w tym czasie około 40 projektów, w których wzięło udział blisko 600 młodych Polaków i Niemców. Poruszaliśmy tematykę historyczną (w ramach programu PNWM Zachować pamięć), naukowo-przyrodniczą (program Eksperyment wymiana), społeczno – kulturalną, realizowaliśmy także projekty sportowe i językowe. Warto wspomnieć niektóre tematy: „Cywilizacja mediów”, „Każdy nowy język kolejnym oknem na świat”, „Na styku kultur”, „Oswajanie sztuki”, „Sport łączy ludzi”, „Każdy ma swój biegun do zdobycia”. Ten długi czas współpracy naszych szkół to nie tylko liczby, ilości i nazwy. To czas spędzony na planowaniu programów, stres towarzyszący rozwiązywaniu pojawiających się problemów, niepewność czy partnerzy się polubią, jak rodziny przyjmą swoich gości. To także ludzie i ich historie, i wreszcie radość oraz satysfakcja z udanych spotkań, łzy płynące przy pożegnaniach, opowieści zadowolonych uczestników. Wciąż mamy plany na przyszłość, pomysły na następne projekty i wielu otwartych, młodych ludzi chcących wziąć udział w wymianie. Jest to niewątpliwie wspaniałe, wzbogacające osobiście doświadczenie, poszerzające horyzonty i budzące ciekawość świata.
fot. Marcin Ziajka
NA PEWNO ZACHOWAMY PAMIĘĆ
Podczas tegorocznej polsko - niemieckiej wymiany szkolnej pomiędzy I LO w Łańcucie i Gesamtschule Reichshof w Eckenhagen realizowaliśmy projekt „Zachować pamięć”. Razem z grupą niemieckich uczniów i nauczycieli, oprócz dwudniowego pobytu w Oświęcimiu, wędrowaliśmy też po Bieszczadach, spędziliśmy dwa dni w Krakowie, zwiedzaliśmy Rzeszów i nasz piękny Zamek w Łańcucie.
Projekt powstał z inicjatywy i przy dużym wsparciu finansowym Polsko – Niemieckiej Współpracy Młodzieży oraz Fundacji Bethe w 70. rocznicę zakończenia II wojny światowej i wyzwolenia nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Jesteśmy jedną z 33 szkół w Polsce, które wzięły udział w tym przedsięwzięciu. Polegało to na tym, że zwiedzając Muzeum Auschwitz wzięliśmy też udział w warsztatach w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu.
Auschwitz było zbyt bolesnym doświadczeniem dla ludzkości, żeby można je było puścić w niepamięć. Przez wspólne poznawanie historii, nawet tej trudnej, możliwe jest pokonanie uprzedzeń. Warsztaty pomogły nam lepiej i mądrzej zwiedzić obóz zagłady. Przewodnicy oprowadzali nas w dwóch grupach językowych. Potem wspólnie rozmawialiśmy o naszych przeżyciach. Grupa niemiecka czuła pewien rodzaj odpowiedzialności. Ale nikt z nas nie musi i nie może mieć poczucia winy za przeszłość. Jesteśmy pokoleniem, które otwiera czyste karty naszej historii. Odpowiedzialni jesteśmy za teraźniejszość i przyszłość. Za to, by nie było wokół nas nietolerancji, rasizmu, przemocy. Żyjemy w pokoju i doceńmy to, bo dla wielu ludzi pozostaje to w sferze marzeń.
Oto fragmenty listu, który dostaliśmy z naszej niemieckiej szkoły partnerskiej Gesamtschule Reichshof w Eckenhagen:
Chętnie myślimy o tym tygodniu spędzonym z Wami, o naszych wycieczkach i wspólnych wieczorach. W pamięci mamy wciąż obrazy Krakowa, jednego z najpiękniejszych miast Europy, z jego wspaniałym Rynkiem i interesującymi uliczkami. Biegunem przeciwnym do Krakowa były Bieszczady – ich rozległość i spokój. Opowiadaliśmy bardzo dużo naszym rodzinom i przyjaciołom zarówno o tych miejscach, jak i o Was i Waszej gościnności.
W szczególności jednak pozostała nam w pamięci wizyta w Muzeum Auschwitz. Już w 9 –tej klasie zwiedzaliśmy obóz koncentracyjny w Buchenwaldzie i uczyliśmy się dużo na lekcjach o tej ciemnej części historii Niemiec. Widzieliśmy wiele zdjęć i filmów na ten temat. I być może właśnie dlatego czuliśmy to pewne napięcie, a nawet może strach przed zobaczeniem na własne oczy okrucieństwa tego miejsca. Czuliśmy jednocześnie ciekawość, jak i obawę. Kiedy wspólnie z Wami byliśmy w drodze do Oświęcimia, doszły kolejne uczucia – mianowicie wstyd, ponieważ pochodzimy z kraju sprawców. I obawa przed tym, co myślicie o nas i o tej wspólnej historii naszych krajów. Dopiero co się poznaliśmy, nasze znajomości trwały dopiero kilka dni, a tu teraz taka próba. Czy wizyta w Auschwitz zepsuje tą miłą atmosferę w naszej grupie? Jak wpłynie ona na kolejne dni wymiany?
Dziś znamy już odpowiedzi na te wszystkie pytania. Uważamy i czujemy, że ta wspólna droga przez nasze warsztaty i zwiedzanie obozów Auschwitz-Birkenau zbliżyła nas jeszcze bardziej do siebie. Że te intensywne godziny pogłębiły nasze relacje i nadały im specjalnego znaczenia. Dzisiaj cieszymy się z tego, że te dwa dni w Oświęcimiu spędziliśmy wspólnie i że na końcu tej wizyty, po zajęciach, które ze względu na tłumaczenia odbywały się rozdzielnie, mieliśmy tę możliwość porozmawiania wspólnie o naszych przeżyciach i opisania naszych myśli i odczuć. Dziękujemy Wam za Wasze słowa, które bardzo dużo dla nas znaczą i jeszcze długo pozostaną w naszej pamięci.
Drugiego dnia warsztaty były poświęcone biografiom więźniów. Z masy ofiar wyłoniły się jednostki. Więźniowie oprócz bólu, cierpienia i łez rozpaczy, mieli swoje uczucia, wartości, kochali, śmiali się, po prostu żyli. Co działo się z ich wiarą, nadzieją, miłością i potrzebą wolności, kiedy znajdowali w sytuacjach ekstremalnych? Czy świat wartości nas, ludzi młodych, zmienia się, kiedy przychodzą chwile trudne, niejednoznaczne?
Z historią obozu i Muzeum Auschwitz bardzo ściśle związana jest postać naszego absolwenta Tadeusza Szymańskiego – więźnia obozu i późniejszego kustosza muzeum. Kiedy w Oświęcimiu rozmawialiśmy z kimkolwiek na jego temat, zawsze jego osoba budziła wielką sympatię. Wszyscy wspominają go ciepło, serdecznie, z wielką życzliwością i szacunkiem. W styczniu przyszłego roku planujemy specjalną uroczystość poświeconą jego pamięci. Chcemy poświęcić mu należną uwagę, uczniowie powinni wiedzieć kogo mamy w gronie absolwentów.
Przed nami czerwcowy wyjazd d o Niemiec. Tam będziemy kontynuować rozpoczęte w Polsce prace. Oprócz dobrej zabawy i wielkiej przyjemności spędzonego razem czasu bierzemy udział w czymś ważnym. Polsko – niemiecka historia jest trudna. Dzięki temu co robimy, kolejna grupa młodych Polaków i Niemców przełamuje stereotypy, dla nich polsko – niemieckie relacje to teraz tylko dobra teraźniejszość i przyszłość, bez krążących nad nami cieni przeszłości. Historię trzeba znać i umieć o niej rozmawiać. Nasi uczniowie dali tego dowód podczas warsztatów i w trakcie zwiedzania muzeum.
Coś się kończy, a coś zaczyna...
Jak się macie na wakacjach? Zaczynają się kończyć powoli… :( Ale za to zbliża się kolejna wymiana :)
W programie tym razem m.in.:
dwudniowy pobyt w Krakowie, jednodniowa wycieczka w Bieszczady, zwiedzanie Muzeum Auschwitz razem z warsztatami, dużo atrakcji w Łańcucie i w Rzeszowie. Wszystko to za jedyne 250 zł, bo mamy tym razem jeszcze większe dofinansowanie do projektu przez Polsko-Niemiecką Współpracę Młodzieży. Zapraszamy, są jeszcze wolne miejsca.
A w Galerii trochę wspomnień z czerwcowej wyprawy grupy polskiej do Niemiec.
WAKACJE TUŻ, TUŻ, A MY JESZCZE LECIMY W PODRÓŻ DO NIEMIEC
ZBIERAMY GRUPĘ CHĘTNYCH DO UDZIAŁU W WYMIANIE W ROKU SZKOLNYM 2015/2016
Jak zwykle o tej porze roku grupa naszych uczniów wyjeżdża na tydzień do Niemiec. Jest to zakończenie kolejnej edycji polsko – niemieckiej wymiany szkolnej. Już od 15 lat, przy wsparciu Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży, młodzież I LO w Łańcucie i Gesamtschule Reichshof raz do roku spotyka się w Polsce i raz w Niemczech.
We wrześniu 2014 r. gościliśmy grupę z Eckenhagen. Niemcy spędzili z nami niezapomniane 8 dni, zwiedzali okolice, uczyli się języka polskiego. Byliśmy na dwudniowej wycieczce w Krakowie, odwiedzaliśmy miejsca pamięci. Świętowaliśmy też razem sukces polskich siatkarzy w Mistrzostwach Świata.
18 VI lecimy do Dortmundu, aby w okolicach Kolonii spędzić pełen atrakcji tydzień. Będziemy zwiedzać, uczyć się i bawić. Stworzymy, jak zwykle, jakiś ciekawy projekt, weźmiemy udział w szkolnym programie „Inne kraje – inne zwyczaje”. Dodatkową atrakcją będzie jednodniowa wycieczka do Amsterdamu.
We wrześniu, zaraz po wakacjach, następna grupa uczniów I LO będzie mieć okazję do przeżycia wielkiej przygody. Udział w wymianie to otwarcie się na inne kultury, innych ludzi, to zwiedzanie świata i nabieranie doświadczeń. To także doskonały sposób na rozwijanie znajomości języków obcych. Z Niemcami porozumiewamy się też po angielsku, dzięki temu wszyscy uczniowie mogą wziąć w tym udział.
Osoby zainteresowane wymianą polsko – niemiecką prosimy o kontakt z prof. Urszulą Mach lub prof. Aldoną Stolarską-Ferenc.
wspiera Polsko – Niemiecka Współpraca Młodzieży
Jeszcze kilka słów o tych, którzy nas wspierają.
Z PNWM współpracujemy od lat. Jest to organizacja międzynarodowa założona w 1991 r. przez rządy obu państw. Dofinansowuje i merytorycznie wspiera spotkania młodych Polaków i Niemców, by mogli się wzajemnie poznać, zrozumieć i dobrze współpracować. Każdego roku dotuje ponad 3000 spotkań, w których uczestniczy ok. 100 tysięcy młodzieży. Od początku jej powstania zrealizowano ponad 65 tysięcy projektów, w tym ok. 30 projektów naszej szkoły. Oprócz tego PNWM organizuje konferencje, seminaria, szkolenia. Dofinansowuje też kursy językowe i wydaje wiele książek i materiałów wykorzystywanych w wymianach szkolnych.
Z Fundacją Bethe zetknęliśmy się w tym roku pierwszy raz. Założyli ją w Niemczech w 1996 r. małżonkowie Roswitha i Erich Bethe. Postanowili wtedy część swojego majątku przeznaczyć na cele charytatywne i działalność społeczną. Podstawowym celem tej fundacji jest budowa domów opieki dla nieuleczalnie chorych dzieci i młodzieży. Oprócz tego wspiera ona międzynarodowe spotkania w miejscach pamięci. Od początku powstania sponsorowała na całym świecie ponad 700 projektów przyczyniających się do rozwoju humanitaryzmu i tolerancji.
