Aktualności

Marek Rudnicki - absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Łańcucie, matura 1965, profesor dr hab., wybitny lekarz chirurg, zamieszkały w Chicago, zasłużony działacz Polonii Amerykańskiej, prezes Związku Lekarzy Polskich w latach 2018-20, założyciel Koalicji Amber zajmującej się profilaktyką raka piersi.
Wielki Przyjaciel Naszego (swojego) Liceum, doposażył w nowoczesne pomoce naukowe pracownię biologiczną (noszącą imię Profesora Rudnickiego). Współorganizował pobyt Sienkiewiczaków wraz z opiekunkami w Stanach Zjednoczonych, gdzie zapewnił im wielce interesujący program, otaczał troską, umożliwił odbycie „podróży życia”. Bywa na zjazdach jubileuszowych i koleżeńskich I Liceum, w którego historii zapisał się również jako świetny uczeń i sportowiec.

W ostatnią sobotę stycznia tegoroczni maturzyści 1 LO w Łańcucie zaczęli odliczanie do matury balem studniówkowym, który odbył się w Hotelu Łańcut. Panowie w eleganckich garniturach, a panie w wyszukanych kreacjach z radością przybyli na wspólną zabawę. Po oficjalnym powitaniu i podziękowaniach od uczniów, wygłoszonych przez Gracjana i Wiktorię, dla dyrekcji, wychowawców, nauczycieli i rodziców, głos zabrała Pani Dyrektor Maria Buk-Kalinowska. Podziękowała maturzystom za budowanie ciepłej i przyjaznej szkolnej atmosfery, życząc jednocześnie powodzenia na maturze, podjęcia wymarzonych kierunków studiów i samych pomyślnych wiatrów w dalszym dorosłym życiu. Wyrazy uznania skierowała w stronę Państwa Profesorów i Wychowawców, dziękując za trud włożony w kształtowanie serc i umysłów młodego pokolenia. Gratulacje złożyła także Rodzicom, podkreślając ich trud wychowania oraz dziękując za zaangażowanie w życie szkoły i organizację tego wydarzenia.

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy

Oto znów po kilku latach zapłonęła setkami światełek nasza Lipa, zawisły na niej paczki pełne prezentów: dobrych słów, ciepłych życzeń, radości dawkowanej wielką miarką… ale to dopiero zapowiedź świątecznego nastroju, który zapanował w szacownym gmachu I Liceum. Zabytkowy hol, schody nań wiodące ustrojone migotliwymi bombkami, unoszący się aromat jodły i świerka, smakowity domek z piernika, choinka mieniąca się mnogością ozdób, dźwięki kolęd rozbrzmiewające raz rzewnie, raz skocznie, zawsze zwiastując cud narodzin Dzieciątka! A tu już święty Mikołaj z orszakiem Aniołów rozdaje karmelkową zapowiedź prezentów. Już snuje się zapach barszczyku i pierniczków, a za drzwiami sal lekcyjnych (cudnie ustrojonych!) słychać gwar klasowych spotkań wigilijnych… Ale, sza, bo już czas obejrzeć szkolne jasełka, inne nie tylko dlatego, że online, ale i że przesłanie obowiązkowo do wcielenia w życie: miłość z Betlejem może ocalić świat. A oto już świąteczne wystąpienie Pani Dyrektor pełne najlepszych życzeń, przypominające słowami pastorałki, że zbliża się „...Bardzo ciepły, choć grudniowy Dzień, zwykły dzień/ W którym gasną wszelkie spory/ W którym radość wita wszystkich /Dzień, który już /Każdy z nas zna od kołyski. /Niebo - Ziemi, Niebu – Ziemia/ Wszyscy wszystkim ślą życzenia (...)".

Co roku w naszej szkole odbywają się uroczystości związane ze świętem Patrona Szkoły. Zwykle ma ono miejsce jeszcze w listopadzie, w rocznicę śmierci pisarza, jednakże ze względu na kwarantanny klas pierwszych i drugich data ta została zmieniona.

W grudniowy, mroźny poniedziałek rozpoczęliśmy obchody mszą świętą w kościele farnym w Łańcucie, którą sprawował nasz ksiądz katecheta Tomasz Dziob. O oprawę muzyczną liturgii zadbała siostra Agnieszka wraz z młodzieżą.

Kolejną częścią naszego święta było ślubowanie klas pierwszych, a także zaległe ślubowanie klas drugich, które odbyło się na holu szkolnym. Zachowując zasady reżimu sanitarnego, młodzież z powagą przystąpiła do przyrzeczenia na sztandar.

Rada Rodziców może gromadzić środki finansowe w oparciu o dobrowolne składki oraz inne źródła. Ustawa nie definiuje bliżej tego zapisu. Przyjmuje się, że mogą to być wszelkie inicjatywy podejmowane przez rodziców wokół szkoły jak np. kiermasze, aukcje, sprzedaż wytworzonych produktów przez rodziców, darowizny dla szkoły z przeznaczeniem na fundusz rady rodziców itp. Środki finansowe gromadzone są na odrębnym koncie Rady Rodziców, mogą być wydatkowane jedynie na wspieranie działalności statutowej szkoły. Należy przez to rozumieć wspieranie celów i zadań szkoły - jako instytucji oświatowo-wychowawczej, zajmującej się kształceniem i wychowaniem, typu: wycieczki szkolne, nagrody dla uczniów, imprezy szkolne, ponadstandardowe środki dydaktyczne, inne związane ze wspieraniem działalności statutowej.

Dnia 27 października odbyła się wycieczka klasy IID śladami jednej z największych i najkrwawszych operacji bojowych czasów I wojny światowej. Celem naszego wyjazdu było poznanie Twierdzy Przemyśl - trzeciego co do wielkości zespołu przestrzenno-militarnego w Europie po Verdun i Antwerpii. To imponujące dzieło inżynierii wojennej po latach nadal zachwyca swoją monumentalnością. Miasto otaczał pierścień umocnień zewnętrznych i wewnętrznych. Pierwszy składał się z 42 potężnych fortów porozsiewanych na długości 45 km, pas wewnętrzny zaś to 18 fortów połączonych ze sobą wałami i murami ze strzelnicami. Zobaczyliśmy ruiny najstarszego Fortu „Zniesienie” i weszliśmy na Tatarski Kopiec, z którego rozciąga się piękny widok na panoramę Twierdzy nad Sanem. Następnie udaliśmy się w stronę granicy z Ukrainą, by zwiedzić Fort pancerny „Borek” i Fort artyleryjski „Salis-Soglio”. Nie zabrakło także literackich odniesień – penetrowaliśmy kazamaty Fortu XIII „San Rideau”, z którym związana jest tragiczna i romantyczna legenda o rosyjskich jeńcach. Na cmentarzach wojennych myśleliśmy o tych, w większości młodych żołnierzach, którzy walczyli i zginęli w latach 1914-15 w walkach o Przemyśl – bramę Węgier. Byli to przedstawiciele wielu narodów: Austriacy, Węgrzy, Niemcy, Polacy, Czesi, Słowacy, Chorwaci, Ukraińcy i Rosjanie. Ten wyjazd stał się inspiracją do kolejnych wiosennych wycieczkowych planów klasy po dawnej CK Galicji.

W dniach od 6 do 10 listopada 2021roku piętnastoosobowa grupa młodzieży z klas 3Ep oraz 3Bp I Liceum Ogólnokształcącego w Łańcucie miała przyjemność uczestniczenia w obozie szkoleniowym ”EuroWeek - Szkoła Liderów” w Dusznikach Zdrój. Zajęcia w języku angielskim były prowadzone przez wykwalifikowanych wolontariuszy z Włoch, Hiszpanii, Ghany i Azerbejdżanu. Nasi uczniowie mieli okazję poznać kulturę innych krajów, doskonalić umiejętności językowe oraz nauczyć się współpracy w grupie. Sienkiewiczacy wykazali się olbrzymią kreatywnością i zaangażowaniem przy współtworzeniu projektów z młodzieżą innych liceów z Polski. Prowadzonym zajęciom towarzyszyła świetna zabawa oraz wyjątkowa atmosfera, którą na długo zapamiętamy. Po cichu myślimy już o kolejnej wizycie w tak malowniczym miejscu, jakim jest Kotlina Kłodzka oraz udziale w programie „EuroWeek- Szkoła Liderów”. Dziękujemy za niezapomniane przeżycia i zaangażowanie młodzieży w ten niezwykły projekt.

W środę 10 listopada świętowaliśmy w naszym liceum 103. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Tegoroczne obchody ze względu na obostrzenia sanitarne oraz ogłoszenie od 8 listopada nauki zdalnej dla czterech klas III, odbyły się w zmienionej formie. O godzinie 11:11, włączając się w ogólnopolską akcję Ministerstwa Edukacji i Nauki„ Szkoła do hymnu”, zaśpiewaliśmy wspólnie „ Mazurek Dąbrowskiego”, następnie obejrzeliśmy na platformie YouTube program słowno-muzyczny w wykonaniu Sienkiewiczaków, przygotowany pod kierunkiem p. Małgorzaty Szmuc i p. Małgorzaty Kopeć. Myślą przewodnią akademii było przypomnienie historii walk Polaków o wolność Ojczyzny, w tym naszych rodaków z Łańcuta, oraz podkreślenie piękna polskiej poezji i pieśni patriotycznej – głosów niosących się aż „ z głębi dziejów”, które urzekają miłością do kraju i wzbudzają poczucie narodowej wspólnoty. Dziś, ciesząc się wolnością, możemy być dumni z tego, że po latach niewoli i wyrzeczeń nadeszła ofiarnie wywalczona niepodległość. 11 listopada 1918 roku spełniły się pragnienia wielu pokoleń Polaków – jak zapowiadał cytowany w tytule utwór Edwarda Słońskiego: „I tam, gdzie wczoraj śmierć była,/ Dziś pieśń pod niebo się wzbija:/ Bogurodzica, Dziewica,/ Bogiem sławiona Maryja!”.

„Wesele” wg St. Wyspiańskiego na rakszawskiej scenie

Cieszy aktywność Sienkiewiczaków na wielu polach, w tym również w rodzinnych miejscowościach. W działającym od kilku lat w Gminnym Ośrodku Kultury i Czytelnictwa w Rakszawie Teatrze Sioło występują również uczniowie i absolwenci I Liceum, znani nam dobrze ze szkolnej sceny. Ostatnia premiera to „Wesele” na motywach słynnego utworu Stanisława Wyspiańskiego wyreżyserowane przez Anetę Adamską i Macieja Szukałę. W koncepcji inscenizatorów dramat zyskał dodatkowy wymiar: do I aktu, prezentującego uczestników weseliska w podkrakowskich Bronowicach, została wprowadzona nowa postać. Helena Wilczek – sędziwa mieszkanka Rakszawy zagrała samą siebie wspominając młodzieńcze lata, gdy wydano ją zamąż. Opowiedziała o miejscowych zwyczajach i tradycjach weselnych, a w końcu przeistoczyła się w Chochoła nadając mu kształt wedle własnego pomysłu. Ten zaskakujący pomysł okazał się trafiony, połączył „literackie” weselisko z prawdziwym życiem.